χαβαζίτης

ή χαβασίτης, ο, Ν

(ορυκτ.) πολύ διαδεδομένο ένυδρο αργιλοπυριτικό ορυκτό τού νατρίου και τού ασβεστίου, που ανήκει στην ομάδα τών ζεολίθων.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. chabasite < χαβάζιος, δ. γρφ. τού χαλάζιος «είδος λίθου» + κατάλ. -ίτης*].